In de rubriek “Met het boerenverstand…” vertelt Jan Paul Keurentjes over zijn stap om te emigreren naar Duitsland. Deze stap zette hij 34 jaar geleden, samen met zijn vrouw Meriam en zijn toen drie jaar oude dochter Karin en zoon Benjo van drie maanden. Zo is Jan Paul zeker niet de enige die destijds die keuze maakte. Ook nu wordt voor sommige boeren in Nederland de grond onder de voeten te warm en zijn ze zich aan het oriënteren om zich in Duitsland te vestigen. Daarover in een volgende Ambitie meer…
“Ook in Duitsland moet je als boer meeveren met wet- en regelgeving, maar wij ervaren hier toch meer mogelijkheden”.
Een plezierige verteller is Jan Paul Keurentjes (63), die 34 jaar geleden de stap zette om in Duitsland te gaan boeren. “Mijn broer werd boer op de boerderij van onze ouders in Groningen. Ik was inmiddels bedrijfsleider op een agrarisch bedrijf in Denekamp. Daar heb ik toentertijd CTA leren kennen. We lazen een advertentie in de krant en eigenlijk besloten Meriam en ik heel spontaan om te gaan kijken naar de boerderij die werd aangeboden in die advertentie. Dat betekende dat we de grens over moesten. Dat was in 1991 en zo hebben we onze familie in Nederland achter gelaten en hebben ons in Neuenkirchen gevestigd. We konden een boerderij pachten met 70 koeien en 600.000 kg melk. Daar ben ik gestart en heb ik samen met de zoon van de eigenaar het bedrijf uitgebouwd. We hebben quotum bijgekocht, zodat we konden uitbreiden naar 90 koeien. Inmiddels boeren Benjo en ik samen en melken we 225 koeien en bestaat ons areaal uit 94 ha. In 2012 zijn we gestart met de bouw van een nieuwe stal, die we in 2014 in gebruik hebben genomen. Ik ga langzaam wat stappen terug doen. Benjo had als kind al interesse om het bedrijf over te gaan nemen en zal dat geleidelijk ook gaan doen. Dat doet hij dan met een vaste medewerker. Mooi om te zien dat zijn ambitie ook bij het boerenvak ligt en dat we het bedrijf daarom voort kunnen zetten. Ja, de stap om over de grens te gaan was best een grote, ook al is Duitsland dichtbij. Het is toch echt emigreren”. En dat dat zo is, blijkt wel uit de vele Duitse woorden die hij door zijn Nederlands heen gebruikt.
Zoon Benjo is inmiddels zelf vader van een dochtertje van negen maanden. Zijn vrouw Michelle is Duits en werkt buitenshuis als apothekersassistente. Benjo is in Duitsland opgegroeid en weet niet anders. Omdat de meeste familie van vaders- en moeders kant in Nederland woont, wordt hun dochter ook tweetalig opgevoed. Maar aan de spreektaal van Benjo is duidelijk te horen dat hij zijn hele leven al in Duitsland woont. Aan het einde van de driedaagse studiereis van bestuur en ledenraad van FromFarmers is ook het bedrijf van de familie Keurentjes bezocht. Met veel interesse werden er de nodige vragen gesteld en deze werden ook met enthousiasme beantwoord. De rondgang over het bedrijf, waar ook voorlichter Jeroen Baak van ForFarmers bij aanwezig was, werd gepassioneerd geleid door Jan Paul en Benjo. Ook in Duitsland wordt de wet- en regelgeving steeds ingewikkelder. En toch blijven er mogelijkheden. Meeveren is het enige wat je moet en kunt doen.
Jan Paul: “We hebben ook voor ingrijpende keuzes gestaan. Zo hebben we besloten om het jongvee af te stoten. Daar tegenover melken we nu wel 225 koeien. De nieuwgebouwde stal biedt ook lucht en meer mogelijkheden. De impact van de mestwetgeving liegt er hier ook niet om. Benjo heeft geïnvesteerd in 550 KW zonnepanelen. Hiervan gebruiken we 240 KW zelf en de rest wordt geleverd aan het elektriciteitsnet. We zullen deze stappen wel moeten zetten. Daar is geen verschil met Nederland. Wat hier in Duitsland wel echt anders is, is de “Datenschutz” (bescherming van gegevens). In Nederland worden alle technische gegevens met elkaar gedeeld. Hier in Duitsland is dat absoluut niet zo. Om goede analyses te maken en je kengetallen die nodig zijn voor de bedrijfsvoering te vergelijken, moet je bij elke organisatie dit zelf opvragen. Dat geldt ook voor de strengere regels die te maken hebben met de uitwisseling. Typisch Duits”.
“De overstap naar Duitsland is ons goed bevallen. We zijn altijd positief gebleven en hebben ons geïntegreerd in Neuenkirchen en omgeving. Zo ben ik actief geweest in de gemeenteraad en het schoolbestuur en Meriam heeft zich al snel aangesloten bij de Plattelandsvrouwen hier. Onze oudste dochter en jongste zoon hebben leven hier met hun gezinnen en hebben beiden een goede baan hier in Duitsland. De vrouw van Benjo is Duitse. Het is wel echt emigreren. Maar we voelen ons hier thuis en daarmee kijken we terug op een goede keuze. Ja we zijn letterlijk over de grens gegaan. Bewust en met succes”. Jan Paul zit tevreden in de kantine bij de stal, waar hij het zicht op de koeien heeft.